Μη με ψάξεις σε αίθουσες που κλεισούρα μυρίζουν
Ούτε ανάμεσα σε πρόσωπα στεγνά
που για "θροισματα της πράσινης χλόης" συλλαβιζουν μονότονα.
Στου Αιγαίου το ατελείωτο μπλε...
στον ήχο του βιολιού και της τσαμπουνας
στων παιδιών το γέλιο και στων γλάρων το πέταγμα....
εκεί θα με βρεις.
Χρόνια τώρα κρατώ ένα μαντήλι καμωμένο από θάλασσα
και χορεύω με παλιές και καινούργιες γενιές αντάμα.
Σαν πέφτει η νύχτα
λύνω τη σιωπή
και λέξεις χαράζω γεμάτες αλμύρα.

Γράφει η Σμαραγδή Μητροπούλου
Φωτο: Σμαραγδή Μητρόπουλου